ความทรงจำ...

วันนี้ได้ดูละครเรื่องหนึ่ง พระเอกกำลังคิดถึงนางเอก ...

เขามองไปยังที่ต่างๆภายในบ้าน ก็มีภาพความทรงจำที่ได้เคยอยู่กับนางเอกลอยขึ้นมา ทุกๆภาพนั้นเป็นช่วงเวลาที่แสนดีที่เคยเกิดขึ้น แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถอยู่กับเธอได้อีกต่อไปแล้ว ความทรงจำเหล่านั้นจึงกลายเป็นจินตนาการที่หลอกหลอน ให้เศร้าใจ และไม่อยากจะทนอยู่ ณ ที่นั้นได้อีกต่อไป...

ภาพความทรงจำ หรือ จินตนาการ นั้นมีทั้งทำให้ใบหน้าเราเปื้อนรอยยิ้ม และยังทำให้เปื้อนรอยน้ำตาได้ด้วยโดยเฉพาะเราได้กลับไป ณ ที่ที่นั้นในเวลาที่ชีวิตเรากำลังเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลง ใจกำลังสั่นไหวไม่แปลกอะไรหากเราจะหวนนึกถึงใครที่เคยมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกัน ณ ที่นั้น ....
หากเป็นช่วงที่เรามีสุขเราคงจะยิ้มได้ แต่หากเป็นช่วงที่เรามีทุกข์ล่ะ
โดยเฉพาะทุกข์ที่เกิดจากคนคนนั้น...

วันเวลาหมุนเวียนไป สถานที่ก็เป็นที่เดิมที่แปลเปลี่ยนไปตามกาลเวลา มีแต่เราต่างหากที่มักจะหยุดความทรงจำเอาไว้ไม่เปลี่ยนแปลง...
หากเราเอาแต่วิ่งหนี ไม่ยอมรับความจริง พยายามลืม พยายามลบภาพความทรงจำเหล่านั้น เราก็คงไม่สามารถออกไปไหนได้อีกเลย แม้แต่ในสถานที่ที่เราชอบมากที่สุด จริงมั๊ย?
เพราะทุกที่ย่อมมีภาพของเขาคนนั้นอยู่ ทุกที่ย่อมมีภาพของช่วงเวลาที่ดีของเราอยู่

เราต้องอยู่กับมันให้ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างต้องแปรเปลี่ยน ใจเราจึงต้องเข้มแข็งขึ้นตามการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาเช่นกัน ภาพความทรงจำไม่อาจลบเลือน หากจะไม่ให้ภาพเหล่านั้นคอยหลอกหลอน เราต้องเก็บทุกสิ่งทุกอย่างทั้งดีและไม่ดีไว้ด้วยความรู้สึกที่ชื่นชม ขอบคุณทุกๆเรื่องราว ทุกๆคนที่ร่วมกันสร้างภาพความทรงจำเหล่านั้นต่างหาก...


โค้ดHi5 โค้ดเพลงHi5ความทรงจำคุยสด